نسخۀ الکترونیک شمارۀ دوم مجلۀ فره‌وشی
نسخۀ الکترونیک شمارۀ دوم مجلۀ ایران‌شناسی فره‌وشی منتشر شد.
علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به فروشگاه طاقچه و دریافت نرم‌افزار طاقچه و نصب آن روی تلفن‌های هوشمند و تبلت‌های اندروید و iOS مجله را تهیه کنند. بهای نسخۀ کاغذی شماره دوم مجله ۲۰ هزار تومان است و نسخۀ الکترونیک با بهای ۱۲ هزار تومان عرضه شده است. پیوند دریافت مجله به نشانی زیر است:
این شمارۀ مجلۀ ایران‌شناسی فره‌وشی که آوند زرینی از هزارۀ اول پیش از میلاد، روی جلد آن دیده می‌شود در ۱۳۲ صفحه منتشر شده است که در آن مقاله‌هایی از باستان‌شناسان، تاریخ‌پژوهان و فرهنگ‌شناسان دیده می‌شود.
ابراهیم خرازی، مرتضی خانی‌پور و واحد جولایی در مقالۀ عصر مفرغ جدید در جنوب دریاچه ارومیه، مطالعۀ موردی: تپه قره‌قوزلو میاندوآب، به دورۀ مفرغ در شمال غرب ایران پرداخته‌اند. تپه قره‌قوزلو با وسعت سی هکتار و ارتفاع حدود ۱۲ متر نسبت به زمین‌های مجاور، در جنوب دریاچه ارومیه و شمال شهر میاندوآب واقع شده است. نهشته‌های فرهنگی دربردارندۀ سفال‌های منقوش تکرنگ و چندرنگ (نوع ارومیه) مربوط به عصر مفرغ جدید بود. لایه‌های عصر مفرغ جدید بر اساس سفال به دو فاز قابل تقسیم است، فاز قدیم‌تر با سفال‌های چندرنگ (نوع ارومیه) و تکرنگ و فاز جدیدتر که سنت سفالی نوع چندرنگ منسوخ شده و فقط سفال با نقش تکرنگ ادامه دارد. با توجه به وسعت محوطه و ضخامت لایه‌ها و اهمیت تپه قره‌قوزلو و نقش مهم فرهنگی و اقتصادی این محوطه در تعاملات درون و برون منطقه‌ای؛ به نظر می‌رسد، مطالعۀ دقیق یافته‌های تپه قره‌قوزلو به عنوان یک محوطۀ کلیدی عصر مفرغ جدید در جنوب دریاچه ارومیه و مقایسۀ تطبیقی آن با سایر محوطه‌ها، بتواند در بازسازی روابط فرهنگی و اقتصادی با سایر مناطق کمک کند.
ارنی هرینک، برونو اورلت و زهرا جعفرمحمدی در مقاله‌ای با عنوان یافته‌های خاتونبان B، دشت بدآور (لرستان) به اشیاء عصر آهن خاتونبان پرداخته‌اند که با ترجمۀ علیرضا دایلر و سمیه حسنلو منتشر شده است. در سال ۱۹۷۰ خبرهایی مبنی بر حفاری‌های غیرمجاز روستاییان در گورهای گورستان خاتونبان در دره بدآور واقع در۲۵ کیلومتری جنوب هرسین به گوش می‌رسید. در این حفاری‌ها دهانۀ اسب مفرغی کمیابی پیدا شد که این شی به موزه ایران باستان انتقال و به نمایش گذاشته شد. این امر باعث شد که مرکز مطالعات باستان‌شناسی آقای علی‌اکبر سرفراز را از طرف ادارۀ کل حفاظت آثار باستانی ایران در سال ۱۹۷۵ جهت حفظ منطقه به آنجا اعزام کند. او ۷ گور را حفاری کرد و ۱۳ شی را در نمایشگاه سالیانۀ تهران در ۱۹۷۷ به نمایش گذاشت. از آن موقع هیچ گزارشی از این اشیا منتشر نشد و حتی هیچ گزارشی در مورد محل دقیق، اندازه و طرح گورها وجود ندارد. گورستان خاتونبان A هم در جهت رودخانه بدآور قرار دارد که در گزارش‌های اریک اشمیت به آن اشاره شده است/ اشمیت در سال ۱۹۳۸، ۸ گور را حفاری کرد و گزارش اولیه کوتاهی منتشر کرد. در مطالعات اخیر عصر آهن لرستان اصطلاح خاتونبان A را برای حفاری‌های اشمیت و خاتونبان B را برای حفاری‌های سرافراز در نظر می‌گیرند.
